Odkud sportskim automobilima današnji izgled?
Osnovne proporcije sportskih automobila - izdužena hauba, putnička kabina pomerena što je više moguće unazad i srazmerno kratak zadnji deo vozila - formirane su još u prvim decenijama XX veka.
Formu je tada diktirala pre svega funkcionalnost automobila. Motori koji su se nalazili na prednjem delu bili su uzdužno orijentisani, a da bi automobil bio brži, bilo je potrebno da ima veći i snažniji motor. To je dovelo do sve dužih hauba kod brzih, sportskih modela.
Ovaj trend je zadržan i kada su sportski automobili tridesetih dobili zatvorene kabine i kada su dizajneri počeli da vode računa i o aerodinamici - zbog potreba za manjim otporom vazduha, imali su i niže suluete. Vremenom, pozicija i orijentacija motora u sportskim automobilima su se menjale, ali su prepoznatljive proporcije i dalje ostale manje-više nepromenjene.
Pojava centralno postavljenih motora u sportskim automobilima tokom šezdesetih godina 20. veka stvorila je mogućnost da se prednji deo vozila skrati. Ipak, kod mnogih modela dizajneri su zadržali izduženu haubu jer se to povezivalo sa imidžom sportskog automobila ili jednostavno zato što su tako lepše izgledali.
Jedan od tipičnih primera iz tog vremena je Lamborgini Miura koja je imala poprečno postavljen V12 smešten iza putničke kabine, a opet prilično dugačak prednji deo.
Pogledajte kako Džim Hol iz Autolajn Netvorka objašnjava evoluciju dizajna sportskih automobila: