Manje državnog novca za crkve
Sveštenici i monasi Srpske pravoslavne crkve na Kosovu i Metohiji sledeće godine dobiće 60 miliona dinara pomoći iz državne kase, što je za pet miliona više nego 2012.
Iznos koji će biti isplaćen Srpskoj pravoslavnoj crkvi samo je deo od gotovo 800 miliona dinara, koliko je Kancelariji za vere namenjeno Predlogom budžeta za 2013. Verske zajednice sledeće godine trebalo bi da dobiju oko 180 miliona dinara manje nego što koriste ove godine. Rupa u novčaniku biće tokom godine napunjena prihodima od akcija posvećenih izgradnji Hrama Svetog Save.
NajsiromašnijeNovac dobijen iz državnog budžeta nije jedini prihod koji crkve ostvaruju. Najveći deo sredstava SPC, ali i ostale zajednice, ostvaruju od dobrovoljnih priloga vernika. Među episkopijama Srpske crkve za najsiromašnije važe timočka, vranjska i raško-prizrenska eparhija. |
Najviše državnog novca dobiće SPC, kojoj će kao najbrojnijoj crkvi pripasti oko 85 odsto budžeta. Ostalih petnaestak odsto sredstava podeliće rimokatolici, muslimani, Jevreji...
"Crkve i verske zajednice moći će da računaju na približno isti iznos sredstava koji su i do sada dobijale", kaže za Večernje novosti Mileta Radojević, prvi čovek Kancelarije za vere Vlade Srbije. "Najvažnije je da će biti nastavljena pomoć sveštenciima i monasima u južnoj pokrajini, a neće biti prekida ni na izgradnji i obnovi hramova".
Podizanje bogoslužbenih mesta jedna je od najvećih stavki u crkvenom budžetu, a za to je namenjeno nešto više od 200 miliona dinara. Eparhije SPC u Crnoj Gori, BiH i Hrvatskoj pod stavkom zaštite kulturnog, verskog i nacionalnog identiteta podeliće 152 miliona dinara. Trećina ovog novca pripašće Eparhiji zahumsko-hercegovačkoj, a biće potrošen za izgradnju Saborne crkve u Mostaru. Deo kolača dobiće i bogoslovije u regionu - na Cetinju, Foči i u manastiru Krka.
U okviru projekta verskog obrazovanja država će pomoći rad ”domaćih” bogoslovija u Sremskim Karlovcima, Beogradu i Kragujevcu, ali i dve novopazarske medrese i katoličke Gimnazije Paulinum u Subotici.
Crkveni budžet je, kako objašnjavaju u Nemanjinoj 11, programskog karaktera, što znači da verske zajednice novac osvajaju na konkursima. Na osnovu obrazloženih projekata crkve dobijaju namenska sredstva, o čijem trošenju su dužne da polože precizan račun.