Cvetna lađa za kralja Aleksandra

Zlatno doba grad je doživeo kada ga je posetio car Hadrijan oko 117. godine, i dozvolio da se u njemu kuje poseban bakarni novac koji danas predstavlja bogatstvo, jer postoji samo pet primeraka. Od 6. veka stizali su Sloveni. Još u srednjem veku, Pek, Podunavlje, Stig i deo Pomoravlja sačinjavali su oblast Braničevo, kako se i danas naziva, sa istoimenim glavnim gradom, oko koga su se otimali Mađari, Bugari i Vizantinci. Krajem 13. veka vlast u Braničevu su preuzeli odmetnici, braća Drman i Kudelin, ali ih je pokorio kralj Milutin i uveo celu oblast u srpsku državu. Braničevom je vladao i knez Lazar, koji je 1381. osnovao manastirsko vlastelinstvo Ravanicu sa oko 150 sela.

Domaćinska ruka Veliko Gradište je krajem 19. veka dva puta posetio slavni austijski putopisac Feliks Kanic, koga je posebno oduševila lepo uređena duga čaršija za koju kaže "da je uredila neka dobra domaćinska ruka". Kanic je bio naročito iznenađen uređenim kućama i magazama, kao i kafanom koja je bila besprekorno održavano svratište za goste. Pomenuo je i Veliku pijacu i lepotu crkve, koja je stradala 1879, ali je opština za njenu opravku tri godine plaćala poljskog inženjera Kučinskog.

U doba turskih osvajanja sultan je 1460. godne Braničevski subašluk dao kao nagradu za ratne zasluge Agi beg Mihajloglu. Da bi zaštitio granicu od Ugara, beg je na ušću Peka u Dunav popravio stari Pinkum, i tu smestio svoje martoloze, stražare hrišćane iz susednog Gradišta. U Prvom srpskom ustanku, Gradište, koje je tokom kratke austrijske vladavine prozvano Velikim, među prvima je oslobođeno.

Preporod je doživelo u vreme vladavine kneza Mihajla Obrenovića i imalo je skoro 400 domova. Narodna skupština je 1880. odobrila Velikom Gradištu da naplaćuje kaldrmu, taksu za ulazak vozila u varoš, da bi se tog novca gradilo pristanište. Kada je 1891. kralj Aleksandar Obrenović brodom krenuo u Rusiju, u svim mestima na Dunavu počele su velike pripreme da ga sa obale narod pozdravi, i u tome ih je, kako je pisala štampa, sve nadmašilo Veliko Gradište: meštani su kralju pošli u susret u lađi, bogato iskićenoj cvećem, sa palube se orila muzika i pesma Pevačke družine, a vladaru je uručen pismeni pozdrav sa izrazima vernosti. Ovaj cvetni brod je pratio kralja sve do ispod Požežena.