Krađom kostiju prikrivan zločin

MRCVARENI I POSLE SMRTI: Sahrana naknadno identifikovanih u Bratuncu

 

Deset naknadno ekshumiranih tela 10. juna 2010. godine sahranjeno je - sedam na Vojničkom groblju u Bratuncu, jedan muškarac je po želji porodice sahranjen u porodičnom groblju na Zalazju gde je pre 20 godina pao u zarobljeništvo braneći svoje selo i porodicu, a dvoje identifikovanih prevezeni su u Srbiju i sahranjeni u mestima gde im žive porodice.
 

Porodice stradalih Srba, koji su pre više od dve godine ekshumirani u srebreničkom selu Zalazje, tvrde da su u Centru za identifikaciju u Tuzli ukradene kosti skeleta da bi prikrili zločin koji je počinjen nad zarobljenim Srbima. Staka Cvjetinović, supruga pronađenog Ivana, smatra da su u tuzlanskom Centru za identifikaciju otuđene polomljene kosti sa skeleta da bi se prikrio dokaz da su zarobljenici prebijani i masakrirani.

- Od bivših komšija Bošnjaka, koji su proveli rat u Srebrenici, saznali smo da su zarobljenici mučeni u zgradi Policijske stanice u Srebrenici i ispred tog objekta, i da su tako isprebijani i izmrcvareni odvezeni na Zalazje, gde su poklani i pobijeni na svirep način - ispričala je Cvijanovićeva.

Ona kaže da su od skeleta odvojene polomljene kosti, iako su bili kompletni pri ekshumaciji pre dve godine iz masovne grobnice u Zalazju, odakle su odvezeni na identifikaciju u Tuzlu.

Slađana Jeremić, ćerka ubijenog Nedeljka Gligića, kaže da su porodice ekshumiranih dobijale anonimne pozive i informacije iz Tuzle o identifikaciji ekshumiranih posmrtnih ostataka.

- Zbog toga smo zahtevali da se identifikacija obavi u Republici Srpskoj, što je nakon mnogo problema i opstrukcije učinjeno 7. marta ove godine kada su skeleti prevezeni u Spomen kosturnicu Miljevići u Istočnom Sarajevu - navodi Jeremićeva.

Porodice su iscrpljene višegodišnjom neizvesnošću, lutanjem i traženjem svojih nestalih članova kao i istine o načinu njihovog pogubljenja, kako bi posle 20 godina konačno pronašli smiraj, naglašava kćerka ubijenog Nedeljka Gligića.