VICELAREVIĆ
Mihajlovac kod Negotina nastao je u dolini Zamne i Kameničke reke, i to tek tridesetih godina 19. veka, najvećim delom naseljavanjem izbeglica iz Vlaške, koje su, s dozvolom knjaza Miloša, na desnoj obali Dunava, na mestu zvanom Palilula, kopali i gradili poluzemunice, "burdelje".
Onda su počeli da se naseljavaju i žitelji okolnih sela, pa i Kamenice. Kad je i Krajina prisajedinjena Srbiji, selo su sami meštani, iz zahvalnosti, nazvali današnjim imenom po Miloševom sinu, mladom knezu Mihailu. Iako su govorili vlaški, slavili su krsne slave i veoma brzo se uklopili u život srpske sredine.
Etnološkim ispitivanjem Negotinske krajine krajem šezdesetih godina prošlog veka, u selu Mihajlovac je, u "malašku!
B E S P L A T N OIstražite svoje poreklo
Poštovani posetioci sajta,
Ako želite da saznate odakle i otkad potiču koreni vaše porodice i kako je nastalo vaše prezime, “Vesti“ će vam to omogućiti - dovoljno je samo da pišete na našu e-mail adresu - redakcija@vesti-online.com
Osim osnovnih podataka o sebi - ime, prezime i adresa, potrebno je da navedete što više vama poznatih činjenica o svojoj porodici i zavičaju: OBAVEZNO odakle potiču vaši preci i koja vam je krsna slava, a zatim, ako je moguće, i u kojim krajevima su živeli i žive delovi vaše šire familije, da li su menjali prezime i kada. Možete tražiti podatke samo o jednom prezimenu - vašem sadašnjem ili, za žene, devojačkom.
Obilje podataka vam garantuje i sadržajnu priču o vašim korenima. Odgovore će vam davati naši saradnici mr Radomir D. Rakić i Vera Stanisavljevič-Rakić, stručnjaci za etnologiju i etimologiju.
Molimo Vas da imate strpljenja, jer našim saradnicima treba vremena da istraže vaše poreklo. Podaci do kojih oni dođu biće odmah postavljeni na odgovarajuće stranice na portalu. |
Velika Kamenica je nastala raseljavanjem sa starijeg lokaliteta Seljišta. Na kartama nekadašnjeg Temišvarskog Banata (gde je živelo mnogo srpskog stanovništva), 1725. godine, ovo mesto je obeleženo nemački kao Kamenitz.
Selo je moralo postojati i mnogo ranije, jer se čuvalo predanje da je stanovništvo bežalo od turskih zuluma "preko, u Vlašku", ali se ubrzo vratilo.
Pored Vicilara, srodni su im bili i ostali doseljenici: Marinkešti, Perkoješti, Šćopulovići, Pejkići i Barbulovići, u svemu oko 30 domaćinstava koja su slavila istu slavu - Petkovicu. Po predanju, čukundede su im se doselili iz Čureša (Trešnja) u "Arđelu" (Erdelj).