Konuzin : U borbi protiv fašizma bili smo zajedno

 Konuzin : U borbi protiv fašizma bili smo zajedno

Ruski nacrt rezolucije protiv heroizacije nacizma podržale su 134 države, 32 delegacije bile su uzdržane, a 21 je glasala protiv. Zemlje EU bile su uzdržane ili glasale protiv. Svoj stav su objasnile „evropskom solidarnošću". Čudno izgleda solidarnost koja krši principe UN i ide nauštrb antifašističkog temelja savremenih evropskih vrednosti.
 

Prolaze godine, decenije, briše se sećanje, odlaze učesnici Drugog svetskog rata, nestaju posleratne tradicije. Skrnave se grobnice oslobodilaca od fašizma, uništavaju se spomenici, prećutkuje se ko je ratovao na strani fašista, pojavljuju se neonacistički pokreti...

Štošta odlazi u zaborav: heroji, pobede, porazi, zajedničke operacije, zločini nacista i njihovih saveznika, zajedničko istorijsko nasleđe. Veterani su izloženi krivičnom gonjenju, ostrakizmu. I opet se povampiruje ono protiv čega su se borili milioni ljudi - fašizam. Čak i poznate javne ličnosti ne stide se da se predstavljaju kao nacisti, da ispoljavaju simpatije prema njihovim vođama.

"Majn kampf" je ponovo na rafovima prodavnica. Fašizam mutira, poprima nove forme postojanja. Upravo zbog toga očuvanje antifašističkih tradicija, suprotstavljanje izobličavanju istorije rata i njegovih rezultata predstavlja danas jedan od najznačajnijih društvenih zadataka. On je direktno vezan za sadašnji život. Istorijski oportunizam izaziva iskušenje da se revidiraju događaji iz našeg doba, između ostalog i na Balkanu. Radi trenutne konjunkture, "političke svrsishodnosti", uskonacionalnih interesa. Na štetu istine, želje ljudi da nađu mir u duši i među narodima.

U današnjem svetu od principijelnog značaja je rezolucija koju je 19. decembra 2011. godine usvojila Generalna skupština UN i koja je naslovljena ovako: "Nedopustivost određenih oblika prakse koji doprinose eskalaciji savremenih oblika rasizma, rasne diskriminacije, ksenofobije i netrpeljivosti u vezi sa njima."

Ruski nacrt rezolucije protiv heroizacije nacizma podržale su 134 države, 32 delegacije bile su uzdržane, a 21 je glasala protiv. Zemlje EU bile su uzdržane ili glasale protiv. Svoj stav su objasnile "evropskom solidarnošću". Čudno izgleda solidarnost koja krši principe UN i ide nauštrb antifašističkom temelju savremenih evropskih vrednosti. Kao i prošle godine, Srbija je među prvima podržala ruski nacrt rezolucije.

Generalna skupština UN izrazila je svojom odlukom zabrinutost zbog toga što se u nekim državama proslavlja nacistički pokret, kao i bivši članovi organizacije "Vafen-SS". Veliku brigu izaziva to što se postavljaju spomenici i memorijali, sprovode se javne demonstracije koje slave nacističku prošlost, nacistički pokret i neonacizam, njihove članove, a one koji su ratovali protiv antifašističke koalicije i sarađivali sa nacističkim pokretom nazivaju učesnicima nacionalno-oslobodilačkih pokreta. Iznenađuje činjenica da na balkanskom prostoru, koji je natopljen krvlju žrtava fašističkih zločina, niču neonacistički pokreti "nacionalnog ponosa".

U pomenutoj rezoluciji izražena je zabrinutost zbog "neprestanih pokušaja skrnavljenja ili rušenja spomenika podignutih tokom Drugog svetskog rata, kao i nelegalne ekshumacije i prenosa posmrtnih ostataka takvih lica". Nažalost, i spomenik sovjetskom vojniku na memorijalnom kompleksu u Memorijalu oslobodiocima Beograda bio je podvrgnut skrnavljenju ekstremista.

Služi na čast srpskoj javnosti to što je u zemlji očuvana jaka antifašistička tradicija. Vredno je poštovanja to što se tokom poslednjih godina na državnom nivou ponovo obeležavaju Dan pobede 9. maja i godišnjica oslobođenja Beograda od fašista. Tih datuma na grobove heroja njihova živa braća po oružju polažu vence, kao i zahvalni potomci.

Održavaju se ceremonije u znak sećanja na žrtve fašizma, među kojima su bile mnoge stotine hiljada Srba. Streljani Kragujevac je u istom redu sa francuskim Oradurom, češkim Lidicama, beloruskim Hatinjem. U oktobru 1941. godine uništeno je sve civilno stanovništvo ruskog sela Hacunj. Kao i u Kragujevcu, za jednog nemačkog vojnika streljali su stotinu Slovena.

Posle "distorzije" početkom veka, ulicama srpske prestonice vraćena su imena heroja Jugoslavije - sovjetskih vojnih, zapovednika maršala F. I. Tolbuhina i generala V. I. Ždanova. Bulevar na Novom Beogradu nosi ime Crvene armije. U čast oslobodilaca zemlje preimenovane su ulice i u drugim mestima Srbije. Obnavljaju se, a u nizu slučajeva se i ponovo podižu spomenici sovjetskim vojnicima i njihovim jugoslovenskim saborcima. Na njihovo otvaranje dolazi veliki broj ljudi - i odraslih i dece.

Raduje to što se u srpskoj štampi pojavljuju materijali sa objektivnim ocenama nejednostavnih procesa i događaja u svetu i u Srbiji koji se odnose kako na predratnu istoriju, tako i na period Drugog svetskog rata. Ogroman antifašistički rad obavlja SUBNOR. Dugujemo svima koji su ratovali protiv fašističkih osvajača.

Vraćam se na rezoluciju Generalne skupštine UN - ona nema obavezujući karakter, ali apeluje na visoke moralne i opšteljudske vrednosti. Očuvanje antifašističke tradicije i borba protiv heroizacije fašizma treba da se sprovode na svim nivoima - globalnom, državnom, društvenom i ličnom. Svako od nas nosi veliki teret odgovornosti pred budućim generacijama.

Održavanje istorijskih predavanja, okruglih stolova, seminara, manifestacija uz učešće veterana, pisanje knjiga i članaka o Drugom svetskom ratu - sve ovo su svojevrsni spomenici našeg zajedničkog nasleđa koji omogućavaju da se ovekoveči sećanje na one koji su dali živote za našu sadašnjost i budućnost. Privrženost Srbije i Rusije antifašističkim tradicijama daje uverenost u to da će na našim zajedničkim memorijalima Slave uvek stajati: "U borbi protiv fašizma bili smo i bićemo zajedno!"