Bosanci ne daju Kusturici "Kamengrad"

Nije ni počeo sa ekranizacijom romana “Na Drini ćuprija” nobelovca Ive Andrića, a  Emir Kusturica već se suočio sa problemima. Njegov plan da film snimi na autentičnim lokacijama u Višegradu, uz most koji je pod zaštitom UNESCO-a i koji je bio Andrićeva inspiracija za delo, nije naišao na odobravanje Odbora za očuvanje nacionalnih spomenika u Bosni i Hercegovini.

Drvengrad   Kusturici ovo nije prvi put da gradi objekte za potrebe svojih filmova. Za film “Život je čudo” izgradio je “staru” železničku stanicu Golubići koja je danas u upotrebi, a za film “Zavet” na planini Tari podigao je planinsko selo koje posećuje veliki broj turista.

Napominjući da bi voleo da Andrićev roman zaživi na filmu, član Odbora Dubravko Lovrenović kaže da mu je ipak teško da zamisli “da danas neko dođe u Višegrad i trajno, za sva vremena, radikalno izmeni izgled višegradske čaršije i ćuprije”.

Kusturica je poručio da neće lako odustati. Njegov plan je da na potezu od gradskog hotela “Višegrad” do ušća Rzave u Drinu izgradi zid u srednjevjekovnom stilu i njime ogradi sportski centar “Ušće”.

Unutar zidina planira da napravi grad od kamena i drveta koji bi se delom naslanjao na most Mehmed-paše Sokolovića gde bi se odvijao najveći deo filmske radnje. Usput je obećao da će grad ostaviti stanovnicima Višegrada na trajno korišćenje.

Hrvatski "Večernji list" orenosi da je u bošnjačkim političkim, verskim i intelektualnim krugovima više od gradnje “Kamengrada” prašinu podigla sama ideja da se ekranizira roman “Na Drini ćuprija”, i to u režiji Emira Kusturice. Kad se tome pridoda da novac delom osigurava vlada Republike Srpske, celi se projekat doživljava kao novi "propagandistički srbijanski trik", prenosi hrvatski list.

Most Mehmed-paše Sokolovića izgrađen je u periodu od 1571. do 1577. godine, na mestu gde je put povezivao Bosnu sa Carigradom iznad reke Drine.   Izgradnja mosta poverena je najvećem turskom graditelju, Kodža Mimar Sinanu. Zadužbina je Mehmed-paše Sokolovića, velikog vezira trojice sultana (1565.-1579. godine) Sulejmana Veličanstvenog, Selima II i Murata III.   Za ovaj most se zna da je nekoliko puta popravljan. Pri povlačenju Austrijanaca iz Višegrada 1914. godine, razoreno je jedno okno, a sledeće godine srpska vojska prilikom napuštanja Višegrada je razorila još jedno. Takvo stanje mosta se zadržalo do 1939. godine kada je doveden u ispravno stanje.   Sredina mosta, nazvana kapija-sofa, je bila proširena i ubrzo je postala popularno sastajalište za ljude iz Višegrada i okoline.   Roman Ive Andrića "Na Drini ċuprija", za koji je pisac dobio i Nobelovu nagradu i koji je preveden na mnoge svetske jezike, baziran je na istoriji ovog mosta. Roman je kroz istoriju mosta prikazao i istoriju celokupnog podneblja.