Grof Drakula Srbin sa Kosova?
Bizarne legende koje su opevale nemilosrdnog vlaškog kneza Tepeša zvanog Nabijač i Drakula - sin Zmaja, koji je pretvrtljivo plesao između odanosti Mađarima i Turcima, našle su svoj put i do irskog pisca fantastike i horora Brama Stokera koji je 450 godina kasnije Tepeša iskoristio kao inspiraciju za roman o Drakuli, prvom, najslavnijem i najvećem vampiru u istoriji.
Sada, 114 godina kasnije, istorija grofa Drakule ponovno se prepravlja i to nakon istraživanja srpskog akademika Jovana Deretića koji tvrdi: Drakula je bio Srbin.
Teza je izazvala pravu buru u rumunskim medijima koji Drakulu osim zbog istorije poštuju i zbog turističkih eura koje ljudi iz celog sveta ostavljaju u njihovoj pokrajini Transilvaniji.
Deretić tezu o srpskom poreklu Vlada Tepeša bazira na nekoliko činjenica. To što ga je Stoker opisao kao vampira njemu ništa ne znači.
- Rumuni su poreklom Srbi. Sava Tekelija još je u 19. veku napisao knjigu na nemačkom jeziku u kojoj je dokazivao njihovo srpsko poreklo - objašnjava Deretić dodajući da je za njega Tepeš kao istorijska ličnost tek jedna mala epizoda u njegovu istraživanju antičke i srednjovekovne istorije.
- Nisam ga mogao izostaviti jer je on poznata ličnost iz istorije Dacije koja je u ranom srednjem veku bila srpska zemlja. Narod je tamo govorio srpski i pisao srpskim pismom sve do 19. veka - tvrdi Deretić.
Iako Stokerov roman ne smatra presudnim, jer za Deretića “Drakula” nije naučni rad nego istorijski roman, ipak ga citira. U njemu Vlad Drakula kaže:
- Velika sramota zadesila je moj narod na Kosovu 1389. godine, kad su zastave Vlaha i Mađara poklekle pred Mladim mesecom. Od tada je samo jedan vojvoda moje krvi uspeo preći Dunav i pobediti Turke na njihovoj zemlji.
Uostalom, kako je izjavio beogradskom Kuriru, na Drakulinom grobu stoji: “Ovde počiva rab Božji Vlad Tepeš” ispisan na čistom srpskom jeziku.
- Vojvoda koji se spominje u romanu je Janoš Hunjadi, srpski vitez koji se borio protiv Turaka. Mi smo ga zvali Sibinjanin, što znači Srbin - rekao je Deretić prema kojem su se stanovnici Dacije nazivali Vlasima, tj. stočarima.
Jedna od bizarnih legendi:
Krv je tog mračnog dana tekla u potocima. Više hiljada ljudi, redom poganih trgovaca i razmaženih plemića, nabijeno je na oštre kolce usred Brasova u Transilvaniji. Bilo je to, prema legendi, uoči Bartolomejske noći 1459. godine.
Usred šume kolaca i leševa, na gradskom trgu prostrt je sto, trpeza puna pečenog mesa i crnog vina za osornog kneza Vlada Tepeša III. Gozbu mu je kvario samo jedan sluga pokorni što je hranu i vino posluživao začepljenog nosa.
- Zato gospodaru jer ne mogu podnijeti smrad mrtvaca -odgovorio mu je gospodinčić.
- Ništa ti ne brini. Premestićemo te dovoljno visoko da ti više ne smrdi - odgovorio mu je prema drevnom zapisu Tepeš, pa naredio da se napravi kolac triput viši od ostalih.
Na njega je nabijen osetljivi sluga.