Svaki peti Nemac stranac
Kako je saopštio Savezni zavod za statistiku, u Nemačkoj je 2010. živelo 15,7 miliona građana inostranog porekla, što je za 600.000 više nego 2005. godine.
Dve trećine ovih ljudi su useljenici, trećina ih je rođena u Nemačkoj. Većina od 15,7 miliona građana inostranog porekla ima nemački pasoš (oko 8,6 miliona).
Kada je reč o obrazovanju i snalaženju na tržištu rada, migranti su u bitno goroj poziciji nego građani koji nemaju inostrane korene. Oko 15 odsto ljudi migrantskog porekla nema nikakvu završenu školu, 45 odsto ima kvalifikaciju koja u Nemačkoj nije priznata. Stopa nezaposlenosti među migrantima dvostruko je veća nego među
građanima koji nisu inoistranog porekla, pa je zato u toj grupi građana i opasnost od zapadanja u siromaštvo veća.
Pročitajte još: |
Skoro svako treće dete (31 odsto) u Nemačkoj dolazi iz migrantske porodice, što je porast od dva odsto u odnosu na 2005. U 14 najvećih nemačkih gradova skoro polovina dece (46 odsto) potiče iz porodica u kojima makar jedan roditelj ima inostrane korene.
Ljudi migrantskog porekla su u Nemačkoj oni koji imaju makar jednog roditelja koji ima inostrani pasoš ili je nemački pasoš stekao kasnije, a ne rođenjem.
Tu spadaju i potomci povolških Nemaca iz država na teritoriji bivšeg ŠSR, koji dolaze u Nemačku i državljanstvo dobijaju automatski.
"Nemačka disciplina, turska opuštenost"
Pitanje intergracije stranaca u nemačko društvo, pre svega, najbrojnijih Turaka, tema je o kojoj raspravljaju i vlast i opoziciji, a i stranci, uz najčešće pominjanu ocenu da tu nije reč o jednosmernoj, već o dvosmernoj ulici, ali i skoro dramatične ''povike'' pojedinih medija da integracija Turaka nije uspela.
Kada je reč o integraciji Turaka, pet decnija od početka prvog organizovanog dolaska u Nemačku, neki eksperti imaju sumorne procene - oni su loše obrazovani, češće od ostalih stranaca su bez posla, slabo govore nemački, žive od socijalne pomoći države, a žene su im, uglavnom, domaćice.
U godini kada Nemačka obeležava pet decenija od početaka organizovanog dolaska Turaka ''trbuhom za kruhom'' stvara se turska elita, kojoj, recimo, pripada
fudbalski reprezentativac Mezut Ečil, ministar za integraciju pokrajine Donje Saksonije Ajgil Ečkan, prva političarka turskog porekla ministar u Nemačkoj, kao i rastući broj Turaka sa završenim fakultetom - mnogi lekari, inženjeri, uspešni privrednici, glumci, novinari...
Inženjer Ali Bilgic (38), čija je porodica, kada je on imao samo godinu dana, došla u Nemačku, sada je uspešan inženjer, odgovoran u ''Mercedesu'' za 320 ljudi, kaže da nikada nije imao problema sa nemačkim jezikom i da je oduvek bio oduševljen automobilima, pa je zato i studirao mašinstvo.
Mezut Ečil kaže da je njegova disciplina nemačka, a opuštenost turska, da nikada nije imao probleme sa integracijom i da je odrastao u dve kulture, od kojih je uzeo najbolje.
"Moj otac je došao iz Turske 1973. godine u Nemačku, gde je radio u jednom pogonu za rezervne delove za automobile. Nas petoro dece je odrastalo u dvojezičkoj kulturi i nikada nismo imali probleme sa nemačkim", priča za isti tabliod Amhet Bal, 31-godišnji lekar u Erlangenu, koji već pola godine prima starije turske pacijente, koji imaju probleme sa nemačkim.