Parastos za pobijene Srbe u Srebrenici
Kod novoizgrađene crkve Ognjene Marije u Podravanju, u prisustvu nekoliko stotina građana, služen je parastos za svih 57 mještana ovog sela poginulih u proteklom Odbrambeno-otadžbinskom ratu.
Jake muslimanske snage iz Srebrenice i Žepe 24. septembra 1992. godine sinhronizovanom akcijom opkolile su ovo udaljeno planinsko srpsko selo, presekle jedinu putnu komunikaciju prema Milićima i krenule u artiljerijsko-pešadijski napad u koje su poginula 32 srpska civila i vojnika, među kojima i sedam žena.
Posle borbe "prsa u prsa" u večernjim časovima grupa meštana je uspela da se izvuče iz okruženja. Neki su se sakrili u obližnje šumarke i bujad i posle višednevnog skrivanja su se izvukli iz obruča. Svih 120 kuća i ostali privredni i pomoćni objekti u Podravanju tog dana su spaljeni, a prethodno je opljačkana sva srpska imovina.
Sekretar srebreničke Boračke organizacije Miloš Milovanović izjavio je da je žalosno da za zločin nad Srbima u Podravanju, kao i za brojne druge počinjene nad srpskim civilima u i oko Srebrenice, niko od Bošnjaka nije odgovarao, dok su za stradanje bošnjačkih vojnika Srbi kažnjeni sa više od 1.000 godina zatvora, što pokazuje da međunarodni i domaći sudovi i tužilaštva rade pristrasno optužujući samo Srbe.
"Mi se sa tim nećemo nikada pomiriti i istrajno ćemo nastaviti rad da dokažemo da su ovde počinjeni masovni zločini nad Srbima i da za to odgovorni moraju biti sankcionisani, jer bez pune istine i zadovoljenja zakonske pravde ne može doći do pomirenja", istakao je Milovanović.
Meštanka Draginja Tomić, koja je tog dana ostala bez muža Mihajla, svedoči da su u napadu učestvovale komšije muslimani, koji su radili u šumarstvu i rudniku boksita i poznavali meštane, u čije su domove često svraćali, pa su tog dana poimenično dozivali meštane da izađu da ih kolju.
Ona dodaje da su joj muža spalili i da je nađeno svega nekoliko kostiju, koje su sahranili.
"Sposobni muškarci su pružali otpor iako je selo već gorelo, a civili su bežali i krili se u šumarcima. Neke žene su nosile municiju muškarcima i izvlačile smo ranjene, ukazivale im prvu pomoć, ali ih nismo mogli evakuisati, jer je jedina putna komunikacija prema Milićima bila presečena", kaže Tomićeva.
Od 120 zapaljenih kuća u Podravanju na današnji dan pre 19 godina njih 80 još nije obnovljeno, selo još nema vodu. Nekoliko staračkih domaćinstava koja su bila prinuđena da se vrate na svoja imanja još žive u šupama i podrumima porušenih kuća, jer ih zaobilaze oni koji odlučuju o dodeli donacija za obnovu kuća u srebreničkoj opštini, gde je obnovljeno više stotina bošnjačkih kuća u koje se njihovi vlasnici nikada ne nameravaju vratiti.