Lenjin bio Jevrejin?
Među nekoliko desetina do sada nepoznatih dokumenata izloženih u moskovskom muzeju, nalazi se pismo Lenjinove najstarije sestre, Ane Uljanove, u kojem se navodi da je njihov deda po majci bio ukrajinski Jevrejin koji je prešao u hrišćanstvo da bi izbegao život u tzv. graničnom području naseljavanja i imao pristup višem obrazovanju.
"Bio je iz siromašne jevrejske porodice i bio je, prema krštenici, sin Mozesa Blanka, žitelja grada Žitomira (u zapadnoj Ukrajini)", pisala je Uljanova 1932. godine Josifu Visarionoviču Staljinu, koji je nasledio Lenjina nakon njegove smrti 1924. godine.
"Vladimir Iljič je uvek imao visoko mišljenje o Jevrejima, i vrlo mi je žao što činjenica našeg porekla - u pogledu kojeg sam imala sumnji - nije bila poznata za njegova života", dodala je Uljanova.
Pod carističkom vlašću, većina Jevreja je smela da se nastani za stalno samo u jednom ograničenom području koje je postalo poznato kao Granična oblast naseljavanja, a koje uključuje veći deo današnje Litvanije, Belorusije, Poljske, Moldavije, Ukrajine, kao i delove zapadne Rusije.
Mnogi Jevreji su se u carističkoj Rusiji, u kojoj je bio rasprostranjen antisemitizam, pridružili boljševicima, a neki su bili među vođama Komunističke partije nakon što je ona revolucijom preuzela vlast u zemlji 1917. godine i stvorila Sovjetski Savez.
Najpoznatiji među njima bio je Lav Trocki, čije je pravo ime bilo Bronštejn.
Ali Lenjin, koji je rođen 1870. godine kao Vladimir Iljič Uljanov, predstavljao se isključivo kao Rus, a 1901. godine je uzeo nadimak Lenjin dok je bio izgnanik u Sibiru, u priobalju reke Lene.
U zvaničnoj Lenjinovoj biografiji, koju je napisala njegova sinovica Olga Uljanova, navodi se da je njegova porodica isključivo bila ruskog, nemačkog i švedskog porekla.
Pismo Lenjinove sestre postalo je dostupno ruskim istoričarima još početkom devedesetih godina prošlog veka, ali je njegova autentičnost žestoko osporavana.