BOGDANOVIĆ

Pregledom Bogdanovića u dostupnoj literaturi koja daje vreme i raspored doseljavanja, te prema M. Radeki preglede pravoslavnih porodica u Lici, Krbavi, Kapelskom, Gackoj, Kordunu i na Baniji, tj. u eparhiji Gornja krajina odnosno "Karlovačko vladičanstvo", nismo nigde pronašli Bogdanoviće "ilinštake", već bezbroj varijanti sa slavama Sv. Jovan, Sv. Đorđe, Sv. Petar i Pavle, Sv. Nikola i rimokatolika - ali je Štikovo u Bukovici a ona pripada Eparhiji dalmatinskoj.

U "Leksiku prezimena SR Hrvatske", po podacima do poslednjeg rata za secesiju na tlu ove bivše ju-republike, Bogdanovići su bili stanovnici velikog broja mesta i opština, mada nam ti podaci nisu od prevelike koristi, s obzirom na to da nemaju podatke o nacionalnoj i konfesionalnoj pripadnosti. Pomenućemo samo rodno mesto predaka našeg čitaoca - Štikovo, opština Drniš, gde su zabeležene 52 osobe sa ovim prezimenom, kao i još neka druga mesta, npr. Uzdolje kod Knina sa 14 i Komiža (Vis) sa 83 osobe sa prezimenom Bogdanović. 

U Hercegovini se spominju Bogdani i Bogdanovići kao pravoslavne srpske porodice u okolini Ljubinja, Stoca, Mostara i u Popovom Polju, ali sa slavama Đurđevdan i Jovanjdan. Tako da nam je ostala još jedina mogućnost da se okrenemo Ćeklićima u Katunskoj nahiji koji Ilindan imaju kao svoju plemensku slavu i da tamo potražimo Bogdanoviće.

I, zaista, tamo stoji da ih ima iseljenih u Kavču i Lastvi, gde su pobegli od krvi i menjali prezimena. No, nama se učinila verovatnija druga mogućnost, tj. da su to Bogdanovići iseljeni iz Paštrovića, iz Buljarice, zaselak Golubovići. Oni su od Matanovića iz Ćeklića koji su se iselili u Paštroviće iz sela Ćeklića. Nisu pripadali nijednom plemenu i zadržali su i kasnije zajedničku ćeklićku slavu kao svoju.

Imaju rođake u Gluhom Dolu u Crmnici i u Ulcinju, gde su izbegli "od krvi". Od njih je, najverovatnije, jedna grupa iseljena upravo do Drniša i Štikova na Tromeđi.