LAPČEVIĆ

U okolini Brusa je živelo nekoliko prethodnih generacija Lapčevića a i danas su njihovi mnogobrojni rođaci većinom tamo nastanjeni. U Lepenac su došli iz sela Rokci kod Aleksandrovca. Slave krsno ime im je Sv. Nikola. U topličkoj oblasti, pored Blaca, Lapčevići su nastanjeni u selima Trbunje i Drešnica iz okoline Brusa, od Kopaonika.

Selo Rokci se nalazi pod planinom Kopaonik, malo dalje od Aleksandrovca a upravo iz Rokaca je naseljeno i nekoliko drugih sela u Aleksandrovačkoj. Naseljavanje Župe teklo je, prema savremenijim istraživanjima, 1980-ih godina, iz dva osnovna pravca: sa zapada, iz oblasti Crnogorskih brda, Hercegovine i stare Raške ili sa jugo-zapada. sa Kosova, iz Metohije i Pologa (današnja Makedonija).
 

U samoj Župi, u njenom najplodnijem delu, nastanjeni su Lapčevići u selu Stublu. Slave nekoliko različitih slava i svi vode poreklo iz sela Rokca. U Kožetinu u istoj oblasti žive Nikolići od bratstva Lapčevića, takođe doseljeni iz Rokca.

Lapčevići su na Kopaonik došli iz oblasti Nove Varoši u vreme velikih previranja početkom 19. veka, naime tokom Prvog srpskog ustanka. Kad jer došlo do sloma ustanka, oni su bili prinuđeni da se sklone na planinu Kopaonik.

U ostalim krajevima srpskog etničkog prostora, dakle drugde u Srbiji, u današnjoj Makedoniji, u Bosni, Hercegovini i Hrvatskoj, Lapčevići se sreću samo sporadično, kao noviji naseljenici, najčešće u gradovima.

Poreklo Lapčevića je, inače, iz Crne Gore, iz oblasti Ljubotinj, kako navode A. i V. Miljanići u svojoj knjizi "Prezimena u Crnoj Gori". Kao ime, Ljubotinj je prvi put upotrebio Marijan Bolica za Riječku nahiju, ali i za jedno pleme u okviru ove nahije. Ljubotinj se delimično naslanja na Skadarsko jezero i Rijeku Crnojevića.
 

Neki autori, međutim, iako bez čvrših argumenata osim izvesnih predanja, Lapčeviće dovode u vezu sa Dapčevićima koji su poreklom iz današnje severne Albanije. Drugi im, pak, traže korene u Kučima, i to u bratstvu Ljapa iz Fundine koji su se iselili "zbog krvi" u Polimlje, Zetu i Primorje. Nama se ova hipoteza nam se čini znatno uverljivijom, jedno zbog korenske bliskosti, odnosno istovetnosti, osnove "Lap" i albanizovano umekšanog "Ljap" koje je možda ostatak nadimka nekog davnog pretka, s obzirom da imamo glagole lapati, lapiti, laptati a i zbog krsne slave svih Kuča - Sv. Nikole, koja je i slava našeg čitaoca.